زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

ادات انتهای غایت





ادات بیانگر پایان مقصود را ادات انتهای غایت گویند.


۱ - نمونه قرآنی



«انتهای غایت» یعنی پایان مقصود. برخی از این ادوات در قرآن عبارتند از:

۱.۱ - الی


که حرف جر است و معانی متفاوتی دارد که مشهورترین معنای آن انتهای غایت است؛ اعم از غایت مکانی ؛ مثل: (سبحان الذی اسری بعبده لیلا من المسجد الحرام الی المسجد الاقصی...)؛ «منزه است آن (خدایی) که بنده‌اش را شبانگاهی از مسجد الحرام به سوی مسجد الاقصی ... ».
و غایت زمانی ؛ مثل: (... ثم اتموا الصیام الی اللیل...)؛ «سپس روزه را تا (فرا رسیدن) شب به اتمام رسانید».
و چیزی غیر از زمان و مکان؛ مانند: (... والامر الیک فانظری ماذا تامرین)؛ «ولی اختیار کار با توست بنگر چه دستور می‌دهی».

۱.۲ - حتی


مانند: (... ولا یزالون یقاتلونکم حتی یردوکم عن دینکم...)؛ «و آنان پیوسته با شما می‌جنگند تا اگر بتوانند شما را از دینتان برگردانند».
در انتهای غایت مستفاد از «الی» و «حتی» تفاوت‌هایی وجود دارد که در منابع مربوط آمده است.

۲ - پانویس


 
۱. اسراء/سوره۱۷، آیه۱.    
۲. بقره/سوره۲، آیه۱۸۷.    
۳. نمل/سوره۲۷، آیه۳۳.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۲۱۷.    
۵. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۲۷۲.    
۶. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص ۲۲۶-۲۹۴.    
۷. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۲۳۲.    
۸. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۹۱.    


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات انتهای غایت».    

رده‌های این صفحه : ادات قرآن




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.